Mud Masters

Afgelopen zondag, 8 maart, deed ik mee aan de Mud Master Run in Haarlemmermeer.
Eigenlijk wist ik pas de vrijdag hiervoor dat ik mee ging doen. 
Een paar maanden terug wilde ik mij al graag inschrijven, maar helaas waren de kaarten al snel uitverkocht. Via Elise (mijn collegaatje van Fit Dutchies) kon ik toch aan een kaart komen.
Zij had een team waarvan iemand uitviel, dus vroeg ze mij of ik mee wilde.
Ik ben altijd wel in voor een run, dus natuurlijk deed ik mee. Super leuk!
Het team was voor mij dus nog onbekend, maar ik wist van Elise dat we de enige meisjes zouden zijn. Een gezellig mannen team dus. In totaal waren we met 7 man.

Al snel bleek het een gezellige boel te zijn en ik heb erg met ze gelachen.
Leuk om op zo'n manier nieuwe mensen te leren kennen en mee te doen met een event waarbij je elkaar nodig hebt. Want daar draait Mud Masters vooral om. Het gaat niet om snelheid.
Wij deden mee aan de 12 kilometer. 
De zon scheen die dag gelukkig en de sfeer zat er goed in. 
We hadden er allemaal erg veel zin in. En wat leuk om al die sportieve mensen te zien. 
Ik vond het super leuk om mee te doen. Wel moest ik eerlijk gezegd even wennen aan de modder. 
Want het zat echt overal. Schoon naar huis gaat je echt niet lukken. 
Zo leuk om te zien dat iedereen elkaar bij alle onderdelen helpt.
Bij de obstakels heb je elkaar nodig. Iedereen geeft elkaar een handje, een duwtje of een extra aanmoediging. Dat geeft wel echt een bepaalde sfeer. 
Het viel mij erg mee hoe zwaar het was. De 12 kilometer is denk ik best goed te doen voor veel mensen. 
Je bent namelijk niet continue aan het rennen, omdat je ook moet wachten bij sommige obstakels. 
Wel werd het na een tijdje erg koud. Het water was 4 graden en ook de wind maakte het erg koud. 
Volgende keer zou ik zeker eerder in de zomer mee doen. Lijkt me toch iets lekkerder. 

Alles bij elkaar heb ik een super leuke dag gehad.
Een leuk parcours met leuke mensen en onwijs veel fanatieke sporters. 
Het verbaasde me echt dat zoveel mensen mee deden. 
Ik ga zeker nog een keer. Achteraf had best last van mijn kuiten die aardige klappen hadden gehad van een touw. Ook zit ik nu onder de blauwe plekken, maar dat is het plezier zeker wel waard. Je moet dus wel een beetje tegen een stootje kunnen. 
Als je de kans hebt zou zeker een keertje meedoen.
Ik kijk al uit naar de volgende keer!