Eigenlijk heb ik daar ieder jaar weer een beetje last van. De controlfreak in mij komt naar boven en dat is precies wat ik dan moet loslaten. Nu ben ik hier de afgelopen jaren al heel erg in gegroeid. Zo heb ik de enorme stress over eten losgelaten en genieten kan in nu ook. Mede omdat ik niet meer zo streng ben voor mezelf en ook kan genieten van een minder 'strikt' leven. Die zogenoemde balans. Maar het duiveltje blijft altijd in mij zitten (de angst om er weer zo uit te zien als de periode waarin ik zo ongelukkig was met wat ik zag in de spiegel).
Onrust
De eerste dagen voelde ik mij wat onrustig. Een gevoel dat ik eigenlijk moeilijk kan omschrijven, maar waarvan ik zeker weet dat een aantal van jullie dit zeker zullen herkennen. En zodra ik mij bewust ben van deze onrust, wordt ik eigenlijk ietwat gefrustreerd op mezelf omdat ik dit gevoel niet wil ervaren. Je bent op vakantie.. dan wil je genieten en de touwtjes loslaten. Maar een standaard routines zorgt bij mij voor een veilig gevoel. Het geeft mij rust. Rust om zelf te bepalen hoe ik de dag ga voorzetten, hoe ik de baas ben over mijn eigen lijf etc.
Op vakantie is het lastig foodpreppen (dat wil je natuurlijk ook helemaal niet), is er een andere dagindeling, maak je samen een keus waar je gaat eten en is er soms niet de gelegenheid om te sporten of om voor mijn gevoel niet voldoende te bewegen.
Uit je comfortzone
Ik weet maar al te goed dat het juist goed is, goed om even uit de comfortzone te gaan. Te ervaren dat het dan ook best goed gaat. Genieten van het moment en even niet bezig zijn met dingen die je thuis zo 'onder controle' hebt. En dat is precies wat ik na ongeveer 4 dagen Bali ook ging ervaren. Het luchtte op, ik zag dat het goed ging, ik kon gezond kon eten en genoot ontzettend en zag dat een dagje zonder sport mij ook rust gaf. Zo weten ook mijn moeder en zus precies hoe ik in elkaar zit en zij accepteren dat volledig, maar weten ook hoe ze hier bij mij op moeten reageren. Af en toe ben ik namelijk best een aparte met een beetje gebruiksaanwijzing ;p Zij kennen mij precies en gaven mij het gevoel dat ik hierover kon praten. Wat hielp om uiteindelijk mezelf vrij te voelen en echt vakantie te vieren. Dit maakte mij zo gelukkig. Ik had totaal geen stress en voelde mij helemaal op mijn plek. Dat hebben jullie vast ook beetje kunnen zien. Ik heb genoten van alles dat Bali te bieden had en dat zou ik een paar aar geleden moeilijk hebben gevonden. Klinkt misschien heftig, maar dat valt best mee.
Being YOU
Nu vraag je jezelf misschien af waarom deel je zoiets?! Ik deel zoals jullie vaker van mij zien graag persoonlijke ideeën, ervaringen en alles waar ik over nadenk of mee worstel. Het leventje dat misschien perfect lijkt, is namelijk heus niet altijd perfect. Ik wil laten zien dat ook ik zeker nog struggles ervaar. Van binnen ben ik namelijk nog vaak gewoon het onzekere meisje al lijkt dat van de buitenkant misschien wel anders.
Mijn hele stemming, doen en laten veranderd namelijk naarmate ik minder goed in mijn vel zit. En dat is ook de reden waarom mijn motivatie zo groot is. Ik weet dat ik mij goed voel als ik sport, gezond eet, voldoende rust neem, op pad ga met vriendinnen etc. Dan voel ik mij goed, kan ik meer mezelf zijn en straal ik dat ook naar anderen uit. Het maakt mij gelukkig omdat ik kan zijn wie ik ben. Daarnaast zijn er natuurlijk meer van jullie die dit zo ervaren en vaak kan een stukje herkenning (ook uit eigen ervaring) iemand al op weg helpen. Iedereen is zoals die is en als mensen dat accepteren zal de wereld er een stuk gelukkiger uitzien. Een happy mind zegt namelijk zoveel over iemand zijn gezondheid.
Liefs, Yvonne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten